De bibliotheek, een belevenis.

Net terug van een voormiddag 'billiotheken', zoals mijn dochtertje het noemt.
Eigenlijk was ik nog helemaal niet klaar om naar de bewoonde wereld terug te keren. Ik heb zeker nog duizenden kinderboeken te bekijken in "de bib van Mechelen".

Natuurlijk ben ik er naartoe gegaan met één specifiek doel. Ik moest en zou op een voormiddag het meest fantastische kinderboek vinden, waaruit zonder moeite creatieve ideeën zouden voortvloeien.
Op die manier zou ik toch tegen het einde van deze week iets in elkaar kunnen steken voor muzische grondhouding.

Niets  is minder waar.  Mijn dochtertje moest en zou mee gaan 'billiotheken'. "Sorcha boekje lezen mama, en dan Sorcha vertellen." Ok geen probleem. Jas en schoenen aan en wij tweetjes naar de bib.
Heel parmantig zat ze in een grote zetel met zoveel mogelijk boekjes over konijnen rond haar.
Dit wil dus eigenlijk zeggen dat ik eerst een uur konijnenboekjes heb gezocht.
Tijdens die zoektocht kom je natuurlijk andere leuke en interessante boekjes tegen. Na ook die allemaal gelezen te hebben ben ik maar via de computer op zoek gegaan naar boeken uitgegeven vanaf 2007. (Dat was namelijk een voorwaarde.) Een hele lijst verscheen op mijn scherm.  Moest ik daar tussen kiezen? Ik weet wat er verwacht wordt voor dat vak en wil best creatief zijn, maar heb totaal geen idee met welk boekje ik creatief wil zijn. Na enkele boekjes opgeschreven te hebben ben ik aan mijn zoektocht tussen de rekken begonnen.

Ik had nog maar net drie boekjes in mijn hand of ik hoorde een bekend stemmetje ergens net boven mijn knie. Tot mijn verbazing zag ik een ondeugend kijkend gezichtje tussen de boeken door steken.
"Kiekeboe, mama was weg?! Kijk Sorcha tussen boekjes!" En direct daarna de verklaring: "Mamaaaaa, Sorcha pipi doen!" In mijn haast was ik natuurlijk het dametje haar potje vergeten mee te nemen. En 'pipi doen' betekent NU. Bij deze was het dus aan mij om een spurt te zetten naar het dichtsbijzijnde toilet. Daar maakte ze fier een grote plas op de 'grotemensenwc'. Wel spijtig dat ze onderweg al was begonnen. Snel nog twee boekjes meegegrist, ingescand en dan als de wiedeweerga naar huis.

Na het verschonen, eten en te bed leggen even de boekjes ter hand genomen, om direct te beginnen lachen. Het ene heet "De schoenen van mama." en gaat over een kindje dat zijn mama niet meer vindt. Het andere lees ik sowieso vanavond voor. Dat heeft immers de toepasselijke titel: "Op je potje, konijn!"

Ondertussen beginnen er hier al wat ideetjes op te borrelen. Hoog tijd om te brainstormen en wat op papier te zetten dus.

Tot blogs!

Een nieuw jaar, een nieuw bericht.

Gelukkig Nieuwjaar !

We zijn vorige week begonnen aan het jaar 2014 en ook weer aan een nieuw vak.

Momenteel lijkt alles wat door elkaar te vloeien en probeer ik zo min mogelijk chaos te creëren.

Ik heb nog van enkele vakken een opdracht die moet worden afgewerkt. Toch wil de tijd hiervoor niet heel even blijven stilstaan. In december ben ik dan ook maar verder gegaan en ben ik met mijn blog voor RZL begonnen. Na veel denk en schrijfwerk lijkt het toch nog steeds niet echt weer te geven wat ik in mijn hoofd heb. Mijn teksten springen van de hak op de tak, omdat mijn gedachten dat ook vaak doen.
Ook lijk ik terug meer te twijfelen aan schrijfwijzen van bepaalde woorden.

Het examen taalvaardigheden heb ik al achter de rug, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat mijn hersencellen weer mogen vastroesten. Gelukkig krijg ik nog elke week een mailtje met een spellingstest. Hierdoor kan ik het toch een beetje onderhouden. De laatste twee testen waren niet goed genoeg, dus heb ik even de cursus taalvaardigheden weer opgefrist.Waar blijft nu die volgend test?

Het examen van mondelinge taalvaardigheden heb ik nog niet gedaan. Dat deel van de cursus heb ik online beluisterd en mee opgezegd. Mij leek het dat er toch niet zoveel verschil was tussen onze uitspraak. Denkelijk zit dat in mijn hoofd, aangezien ik in mijn conversaties met vrienden vaak zelf hoor dat ik die gruwelijke "a's" en "o's" overneem. Nu oefen ik wat door elke avond voor te lezen aan mijn dochtertje van 2. De laatste tijd wil het dametje echter zelf aan mama voorlezen. Dat mag natuurlijk. Hoe meer ik haar kan stimuleren om te praten, te lezen en te bekijken hoe beter. Misschien leer ik nog wel iets van die kleine spraakwaterval en kan ik het voor jullie typen op de "co-punker", zoals zij het noemt. Misschien post ik wel gewoon een lijst met nieuw uitgevonden woorden. Wie weet wordt het woord tomani's, voor kleine tomaatjes, ooit nog opgenomen in "De Dikke Van Dale".

Tot dan zullen jullie het moeten doen met af en toe een stand van zaken en misschien hier en daar een leuke link of boek.

Ik hou jullie op de hoogte!