Een gedicht over spelling.

Vandaag is het donderdag 28 november 2013, dus ben ik al twee en een halve week met taalvaardigheden bezig. Soms lijkt mijn spelling eerder achteruit te gaan, dan dat ik iets bijleer. Bij elke zin begin ik te twijfelen over de schrijfwijze en in elk gesprek over de uitspraak. Aangezien de beste remedie om niet gek te worden "even ventileren bij de ouders" is, zijn zij hier uiteraard van op de hoogte.

Onlangs kreeg ik daarom van mijn moeder onderstaand, zeer passend gedichtje in mijn mailbox.

Nederlands moeilijk te leren?

Men spreekt van één lot, en verschillende loten,
Maar ’t meervoud van pot is natuurlijk geen poten.

Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten,
Maar zult u ook zeggen één kat en twee katen?

Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik vloog.
Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog,

Want woog is nog altijd afkomstig van wegen,
Maar is dan ‘ik voog’ een vervoeging van vegen?

Wat hoort er bij ‘zoeken’? Jazeker, ik zocht,
En zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht?

Welnee beste mensen, want vlocht komt van vlechten.
En toch is ik ‘hocht’ niet afkomstig van hechten.

En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep.
En evenmin zegt men bij slopen ‘ik sliep’.

Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen.
Maar fout is natuurlijk ‘ik riep’ bij het rapen.

Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u ’t weet
En dat u die kronkels beslist niet vergeet.

Dus kwam ik u roepen, dan zeg ik ‘ik riep’.
Nu denkt u van snoepen, dat wordt dan ‘ik sniep’?

Alweer mis m’n beste, maar u weet beslist,
Dat ried komt van raden, ik denk dat u ’t wist.

Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood.
En toch volgt na wieden beslist niet ‘ik wood’.

‘Ik gaf’ hoort bij geven, maar ‘ik laf’ niet bij leven.
Dat is bijna zo dom als ‘ik waf’ hoort bij weven.

Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken.
Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken.

’t Is moeilijk, maar weet u: van weten komt wist,
maar hoort bij vergeten nou logisch vergist?

Juist niet zult u zeggen, dat komt van vergissen.
En wat is nu goed? U moet zelf maar beslissen:

Hoort bij slaan nu ik sloeg, ik slig, of ik slond?
Want bij gaan hoort ik ging, niet ik goeg of ik gond.

En noemt u een mannetjesrat nu een rater?
Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.

Je ziet, onze taal beste dames en heren,
is, net zoals ik al zei, best moeilijk te leren.


Een variant is ook te vinden in het boekje: Ik voel me wat bijzonder, Auteur(s) Dichter Onbekend.
Het gedicht heeft daar als titel:  De linguistieke logika van het Nederlands
Alle Nederlandse varianten hebben als bron een gedichtje van de bekende Charivarius (Gerard.Nolst Trenité), uit de bundel "Ruizerijmen" (1914).

Er bestaat ook een Engelse versie, die begint met "We'll begin with a box, and the plural is boxes", en die onder verschillende titels circuleert ("Why English is so hard", "The English Lesson"). Sommigen beweren dat de auteur onbekend is, maar het wordt ook wel onder de titel "Pluralities" toegeschreven aan de Amerikaanse linguïst Eugene A. Nida

Tip:
Misschien ook wel handig om te weten.
Zoek je een gedicht? Weet je alleen nog een regel van het gedicht, of slechts een paar woorden? Ga naar www.zeeuwsebibliotheek.nl. Klik op Catalogus, Uitgebreid zoeken,
Bestand: Gedichtencatalogus (in  plaats van catalogus zeeuwse bibliotheken).
Vul een regel uit het gedicht in en er komt een verwijzing naar de bundel waarin het gedicht is opgenomen. (Let wel... er zitten duizenden gedichten in de Gedichtencatalogus, maar natuurlijk niet alle).

Een grote verzameling gedichten over onderwijs en taal is te vinden op deze website: http://www.schildwacht.com/rita/taal/taal_gedichten_thema_welkom.html


Met dank aan de webiste van digischool.

Boekenfestijn

Hoi,hoi,hoi, het is weer boekenfestijn!

Dit weekend eens lekker gaan snuisteren tussen oude en nieuwe boeken in de Nekkerhal te Mechelen.
Hier zijn wel enkele nadelen aan verbonden: er is altijd veel volk, ik kan nooit kiezen en ik heb sowieso altijd te weinig geld mee.- Misschien is dat laatste wel een pluspunt?!
Toch is dit elk jaar weer een beurs om naar uit te kijken.

Vandaag mag het voor mij echter niet te lang duren, aangezien ik zeker ook naar de kinderboekenmarkt wil van boekenhandel Pardoes. Vooral boeken met mooi getekende prenten kan ik niet laten liggen. De dochter is ondertussen al bijna twee en heeft een eigen willetje; dus heb ik me nu op het kopen van kinderboeken gestort in de plaats van kleedjes die ze toch niet wil aandoen. Als extra excuus heb ik dan ook nog mijn opleiding natuurlijk.

Aangezien dit bericht waarschijnlijk voor velen wat laat geplaatst is, raad ik aan om zeker volgend jaar een kijkje te gaan nemen.

Spellingsregels zijn overal.

Deze week ben ik elk vrij ogenblik bezig geweest met spelling.- Niet dat dat er zo veel waren hoor.

"Spelling? Toch niet moeilijk! Dat moet vlot gaan.", dacht ik bij mezelf. 

Toch lijkt de logica, en daarmee ook het gebruik van veel regels, aan mij voorbij te gaan.

Na enkele uurtjes turen op het scherm en vloeken, omdat ik nu al voor de derde keer hetzelfde woord fout schrijf, heb ik 20 minuutjes voor mezelf terwijl ik naar het werk rijd.

Even luid 'meezingen' met de radio zit er echter niet in. Na 1 liedje komt er een wedstrijdvraag. Men leest een zin voor en de kandidaten moeten het juist kunnen schrijven. Ja hoor, zelfs op Studio Brussel doet men aan taalvaardigheid! Elk bord dat ik onderweg tegenkom wordt ook kritisch bestudeerd. Her en der staan fouten geschreven die ik vroeger nooit zou hebben opgemerkt.

Bij aankomst op het werk ben ik toch vrij ingenomen met mezelf. Ik had de spelling juist (gegokt), heb veel fouten gevonden onderweg en de radio-omroepers mogen toch ook wel wat aan hun uitspraak doen. 

Begint de cursus zijn vruchten reeds af te werpen? Misschien wel, maar toch nog een lange weg te gaan.

Eerst iets over mezelf vertellen

Hallo allemaal,

Voordat ik hier mijn blog vol weetjes, bedenkingen en frustraties prop; kan ik me best even voorstellen.

Ik ben Iris,  29 jaar en woon in Muizen met vriend en zeer aanwezig dochtertje van 2.

Als men vroeger vroeg wat ik later wilde worden, was het antwoord: "ijscoman".Hier ben ik op zeer jonge leeftijd al van teruggekomen, maar sindsdien heb ik nooit een beter idee gehad. Tekenen en creatief bezig zijn is mijn ding. Dit werd ook duidelijk  op school en als scoutsleidster. Volgens leerkrachten echter zat in kunst geen toekomst en bleek ik toch niet zo uit te blinken in grafische vormgeving. Leren ging vlot, maar was een verplichting zonder een doel.

Nu, na enige tijd in de horeca en ondertussen al meer dan 6 jaar als bediende lijkt het echter dat mijn talenten en ook hersencellen, zwaar achteruit aan het gaan zijn. Hoog tijd om hier iets aan te doen! Laatst heb ik dan voor mezelf eens een lijstje gemaakt met alles wat ik graag doe in het leven. Eenieder die dit lijstje las vond dat er toch een grote gelijkenis was met de cv van een onderwijzeres.

Aangezien mijn moeder altijd onderwijzeres in een kleuterschool is geweest, ben ik bij haar ten rade gegaan. Zij was zeer enthousiast over mijn keuze, maar vroeg om er toch goed over na te denken. Na lang wikken en wegen ben ik er dan toch voor gegaan.

Momenteel heb ik elk boek en elke tekst met veel plezier en interesse gelezen. De opdrachten vind ik zo leuk, dat ik er vaak te lang aan werk. (waar mijn nachtrust dan weinig baat bij heeft) Ik heb duidelijk juist gekozen. Spijtig dat ik dat niet eerder wist.

Zo, en dat is de reden waarom moeder leert!