Deze week ben ik elk vrij ogenblik bezig geweest met spelling.- Niet dat dat er zo veel waren hoor.
"Spelling? Toch niet moeilijk! Dat moet vlot gaan.", dacht ik bij mezelf.
Toch lijkt de logica, en daarmee ook het gebruik van veel regels, aan mij voorbij te gaan.
Na enkele uurtjes turen op het scherm en vloeken, omdat ik nu al voor de derde keer hetzelfde woord fout schrijf, heb ik 20 minuutjes voor mezelf terwijl ik naar het werk rijd.
Even luid 'meezingen' met de radio zit er echter niet in. Na 1 liedje komt er een wedstrijdvraag. Men leest een zin voor en de kandidaten moeten het juist kunnen schrijven. Ja hoor, zelfs op Studio Brussel doet men aan taalvaardigheid! Elk bord dat ik onderweg tegenkom wordt ook kritisch bestudeerd. Her en der staan fouten geschreven die ik vroeger nooit zou hebben opgemerkt.
Bij aankomst op het werk ben ik toch vrij ingenomen met mezelf. Ik had de spelling juist (gegokt), heb veel fouten gevonden onderweg en de radio-omroepers mogen toch ook wel wat aan hun uitspraak doen.
Begint de cursus zijn vruchten reeds af te werpen? Misschien wel, maar toch nog een lange weg te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten