Voordat ik hier mijn blog vol weetjes, bedenkingen en frustraties prop; kan ik me best even voorstellen.
Ik ben Iris, 29 jaar en woon in Muizen met vriend en zeer aanwezig dochtertje van 2.
Als men vroeger vroeg wat ik later wilde worden, was het antwoord: "ijscoman".Hier ben ik op zeer jonge leeftijd al van teruggekomen, maar sindsdien heb ik nooit een beter idee gehad. Tekenen en creatief bezig zijn is mijn ding. Dit werd ook duidelijk op school en als scoutsleidster. Volgens leerkrachten echter zat in kunst geen toekomst en bleek ik toch niet zo uit te blinken in grafische vormgeving. Leren ging vlot, maar was een verplichting zonder een doel.
Nu, na enige tijd in de horeca en ondertussen al meer dan 6 jaar als bediende lijkt het echter dat mijn talenten en ook hersencellen, zwaar achteruit aan het gaan zijn. Hoog tijd om hier iets aan te doen! Laatst heb ik dan voor mezelf eens een lijstje gemaakt met alles wat ik graag doe in het leven. Eenieder die dit lijstje las vond dat er toch een grote gelijkenis was met de cv van een onderwijzeres.
Aangezien mijn moeder altijd onderwijzeres in een kleuterschool is geweest, ben ik bij haar ten rade gegaan. Zij was zeer enthousiast over mijn keuze, maar vroeg om er toch goed over na te denken. Na lang wikken en wegen ben ik er dan toch voor gegaan.
Momenteel heb ik elk boek en elke tekst met veel plezier en interesse gelezen. De opdrachten vind ik zo leuk, dat ik er vaak te lang aan werk. (waar mijn nachtrust dan weinig baat bij heeft) Ik heb duidelijk juist gekozen. Spijtig dat ik dat niet eerder wist.
Zo, en dat is de reden waarom moeder leert!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten